Taş pamuğu veya kaya lifi de denilen asbest, aslında doğada kendiliğinden oluşan 6 adet mineralin genel adıdır. Yapılan araştırmalar insanlığın 4500 yıldır asbestten yararlandığını göstermiştir. Zaman içinde asbestin sağlık açısından oldukça zararlı olabileceği ortaya çıkmış ve Türkiye'nin de içinde bulunduğu 55 ülke asbest kullanımını ya tamamen yasaklanmış ya da sınırlandırmıştır.

Asbestin pek çok istenmeyen etkiye karşı dirençli olması, asbestin araba parçalarından, giyeceklere, plastikten çimentoya, izolasyondan mobilyalara kadar pek çok alanda kullanılmasını sağlamıştır. Ayrıca doğada kolayca bulunabilmesi de asbest kullanımını zaman içinde artırmıştır.

Daha önce bahsettiğim gibi asbest doğada kendiliğinden oluşan 6 adet mineralin genel adıdır. Bu mineraller krisotil, antofilit, krosidolit, tremolit, aktinolit ve amosittir.

Minerallerin ortak özelliği oldukça sağlam ve esnek liflerden oluşmasıdır. Bu liflere yakından bakıldığında iğne gibi çubuk şeklinde oldukları görülür. Eğer asbest lifleri nefes ile akciğere veya ağız yoluyla sindirim sistemine giderse buradaki dokulara büyük zararlar verebilir.

Fazla miktarda asbest akciğerlerde birikirse akciğer kanseri, ileri aşaması ölümcül olan ve kesin tedavisi olmayan kronik nefes darlığı hastalığı asbestozis ve kalp - akciğer zarında ortaya çıkan bir kanser türü olan mezotelyoma görülebilir.

Fazla miktarda asbest sindirim ile vücuda alınırsa kolon, mide, gırtlak kanseri ve böbrek yetmezliği gibi ölümcül sonuçlar ortaya çıkabilir.

Asbest lifleri gözle görülemeyecek kadar küçük, kokusuz ve tatsızdır. Bu nedenle asbeste maruz kalındığı anlaşılamaz. Herşeye rağmen asbest içeren ve bütünlüğünü koruyan yapılardaki asbest sağlık açısından risk oluşturmaz. Fakat ne zaman yapı aşınır veya parçalanır, asbest lifleri havaya karışır ve asbeste maruz kalma riski artar.